Son günlerde kimlik tartışmaları yeniden alevlendi. Bu gidişle alevlenmeye devam edecektir. Kimlik sorunu bir tanımlama ve benimseme sorunudur. Soy faktörünün bu tanımlamada büyük rolü olduğu bir gerçektir. Fakat tek belirleyici gerçek değildir. Kimliği belirleyen önemli faktörlerden birisi sosyolojik, birisi de sosyal psikolojik boyuttur. Kendisini Amerikan, Fransız veya İngiliz olarak tanımlayan bireyler kendi toplumlarındaki öncelik ve özelliklere göre bunu yaparlar. Her toplumda da tanımlama kriteri aynı değildir. Hatta toplumun yaşadığı evrelerde bile bu tanımlama ve algılamayla ilgili farklılıklar vardır.

Bugün gazetesine mülakat veren (10 Aralık 2007) TTK başkanı sayın Halaçoğlu’nun tekrar altını çizdiği konu bu konuda önemli bir örnektir. Halaçoğlu ısrarla Kürtleşen Türklerden ve Kürt-Alevi kimliğine bürünen Ermenilerden bahsetmektedir. Türkiye’de köken itibariyle farklı yerlerden gelen insanların kendilerini farklı tanımladıkları, buna inanarak ve bunu benimseyerek kimliklerini inşa ettikleri görülmektedir. Bu insanların Türk soyundan gelmesi sosyolojik ve sosyal-psikolojik olarak Türk olmaları için yeterli görünmemektedir. Ancak Türk kültürü içinde yoğrulur ve kimliğini bu zeminde benimserse Türkleşme kendini gösterecektir.

Cumhuriyetimizin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk Türk olmanın önemini sürekli vurgulamıştır. Türk soyundan gelen insanlara kimliklerini hatırlatmaya ve bilinç düzeyine çıkartmaya çalışmıştır. Bunu yaparken eylemlerinin arkasında başta Ziya Gökalp olmak üzere zamanın Türkçü düşünürlerinin rolü büyüktür. İmparatorluk içinde kendi soy ve kültür kimliğini önemsemeyen bir Türk varlığı, ancak milliyetçi çabalarla üst düzeye çıkmıştır. Milliyetçiliği bir toplumda kaldırdığınız zaman kendi milli kimliği ile ilgili hassasiyeti kaybetmiş olursunuz. Toplumun kimlik problemi içine düşmesine ve başka egemen kültürlerin asimilasyonuna sebep olursunuz. Kendisini Türk hissedemeyen bireyler toplumda marazi tipler olarak başkalarının emellerine alet olurlar.

Konuyla ilgili başka bir haber Sabah gazetesinde (10 Aralık 2007) Ecevit Kılıç’ın haberinde yer almaktadır. Haberde İTÜ öğretim üyesi, antropolog Timuçin Binder’in Anadolu'nun 1071 sonrasında Türkleştiği savına karşı çıktığı ve  Türklerin Orta Asya'dan göç etmesinin bir efsane olduğu vurgulanmaktadır. Sayın profesör hangi delillere dayandırarak bu tezini ileri sürüyor bilmiyoruz. Tezin doğruluğu konusunu bilim adamlarına bırakarak, haberdeki kimlik varsayımının analizini yapabiliriz. Kaliforniya Üniversitesi'nde antropoloji eğitimi alan Binder, bu topraklarda yaşayan insanların 40 bin yıldır buradan kıpırdamamış olduklarını iddia ediyor. Ona göre “Orta Asya'dan bu topraklara gelerek yaşayanların oranı yüzde 10-15'i geçmez. Türklük daha modern bir kavram ve son 200 yılın ürünü. Bugün bu topraklarda yaşayan insanların tarihi binlerce yıl önceden başlıyor. Yani herkese Türk diyemeyiz, Türklük bugünle ilgili. Kavramları biz icat ettik, herkese Türk dedik.”

Milliyet şuurunun ne olduğunu anlayamadığımız sayın antropologun dilinin ucuna geliveren ve zihnimize ihsas ettirdiği sonucu biz söyleyelim: “Aslında Türk diye bir şey yok. bugün Türkiye’de yaşayanlar da Türk değil. Türklük bir uydurmadır.” Haberi okuyan masum beyinler bilim adına zehiri böylece almış oldu. Yalnız Türk kavramının modern dönemde kullanılan uydurma bir kavram olduğunu ima eden bilim (!) insanı Göktürkler meselesini çözememiş olmalı ki, sükut geçmiş. Uygurların Türklüğü konusunu basit bir tarih kitabıyla dahi anlayabilecekken inkar etmeyi tercih etmiş. Orta Asya’dan Anadolu’ya ve Balkanlara Türkün yaşadığı ve ulaştığı bütün coğrafyaya yayılmış olan Türk kültür izlerini zaten görmezden gelmiş.

Bir tarafta ismi ve görünür kimliği Türk bir bilim adamı, bütün Türklüğü yok saymaya giderek bir kimlik problemi doğurmaya çalışıyor. Diğer taraftan Türk kimliğini kaybetmiş bir ailenin fertlerinden birisi ısrarla bölücü Kürtçülüğe hizmet etmeye çalışıyor. Dolayısıyla içinde bulunduğumuz şartlarda en önemli problemimiz Türk Kimliği üzerinde devam edecek görünüyor. Türk milliyetçileri Türklüğe karşı içlerindeki sevdaları, sorumlulukları ve şuurları ile bu kimlik tartışmasında ilmi ve fikri yönden mücadeleye devam edecekler. Türklüğün tarihte bir sosyal gerçeklik olduğunu ve bugün bu şuurun en üst düzeyde yaşanması gerektiğini ısrarla göstermeye çalışacaklar. Atatürk’ün sözü şiarları olacak:

“Ne mutlu Türküm diyene”